Nie zawsze nieodliczony VAT będzie kosztem uzyskania przychodu
W sytuacji, w której przysługuje Ci prawo do odliczenia naliczonego VAT, ale z jakichś powodów nie skorzystasz z tego prawa, kwota nieodliczonego podatku VAT nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodów. Nieodliczony VAT będzie kosztem podatkowym wówczas, gdy nie masz prawa do jego odliczenia, a nie gdy z uprawnienia tego nie skorzystasz. Czyli, jeśli zrezygnowałeś z prawa do odliczenia VAT, kwota tego podatku nie stanowi koszów uzyskania przychodów. I to bez względu na okoliczności, które to spowodowały.
Przykład
W działalności gospodarczej wykorzystujesz samochód osobowy. Zakupione przez Ciebie paliwo do jego napędu, będzie kosztem uzyskania przychodu w kwocie brutto, bowiem zgodnie z art. 23 ust.1 pkt 43 lit. a) kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w ktorej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie przysługuje Ci obniżenie podatku lub zwrot różnicy tego podatku. A takie obniżenie lub zwrot, w myśl art. 86a ust. 2 lit. 3) właśnie Ci nie przysługuje.
Przykład
Prowadzisz dzialalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym, jako zarejstrowany czynny podatnik VAT. W ramach tej działalności dokonujesz sprzedaży mieszanej, tzn. opodatkowanej i zwolnionej z VAT. W poprzednim roku proporcja sprzedaży opodatkowanej do całkowitego obrotu rocznego wyniosła mniej niż 2%. Uznałeś więc, że wynosi 0% i postanowiłeś o nieodliczaniu podatku naliczonego wcale. Przy czym, nieodliczony podatek VAT nie dotyczył zakupu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz był związany z Twoją działalnością. W tym przypadku nieodliczony podatek VAT nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, bowiem miałeś możliwość jego odliczenia, ale dobrowolnie z niej nie skorzystałeś.
Czytaj także:
- Wpisów nie znaleziono